با نام خودت.
نمیدونم این چه سریه که وقتی میریم مدرسه و دانشگاه دوست داریم زودتر تموم بشه و سرکلاسا چرت میزنیم اما وقتی تعطیل میشه دوست داریم زودتر شروع بشه کلاسا:/
توی این روزای کرونایی دارم فکر میکنم چه کارایی رو همیشه میخواستم انجام بدم و به بهونه ی اینکه وقت ندارم مینداختمشون عقب.
الان کلی شنبه هست که همیشه منتظر بودم برسه برای استارت زدن،از همینجا میگم دوستان از همین الان شروع کنین و بالاخره یه قدم بردارین؛دویدن از همین قدم های کوتاه و آروم شروع میشه.
اگه میخوایم جلوتر از همه باشیم باید وقتی اونا ایستادند و حرکتی ندارن ماها ازشون بزنیم جلو و به نظرم این قرنطینه بهترین فرصته.
+اینارو بیشتر برای خودم گفتم تا یادآوری بشه:)
درباره این سایت